1«Դավիթ», Միքելանջելոյի մարմարյա ստեղծագործությունը, գտնվում է Ֆլորենցիայում։ Առաջին անգամ հանձնվել է հասարակության դատին Ֆլորենցիայի Սենյորայի հրապարակում, 1504 թվականի սեպտեմբերի 8-ին։ Դրանից հետո հինգմետրանոց արձանը Ֆլորենցիայի Հանրապետությունում ընկալվեց որպես խորհրդանիշ և ոչ միայն Վերածննդի գագաթնակետը, այլև մարդկային հանճարի գագաթնակետը։ Ներկայումս արձանը գտնվում է Ֆլորենցիայի գեղարվեստի ակադեմիայում։
Դավթի վիթխարի արձանը կամքի ահռելի ուժի ու հերոսական պոռթկումի մարմնացում է: Ըստ առասպելի՝ Դավիթը հաղթում է իր ժողովրդի թշնամուն՝ հսկա Գողիաթին: Միքելանջելոն իր հերոսին պատկերել է մարտի պատրաստվելու պահին. նա լայն բացած աչքերով նայում է հսկային՝ պարսատիկը ձախ ձեռքում սեղմած: Դավիթը լի է վճռականությամբ, հանդարտ է ու ահեղ:
Աշխարհում ոչ մի արձան պատճենների թվով չի կարող համեմատվել Դավթի արձանի հետ, սակայն ամենահաջող պատճեններն սրանք են ՝
- Սինորիայի հրապարակում (Ֆլորենցիա),
- Պուշկինի թանգարանի իտալական բակում (Մոսկվա),
- Վիկտորիայի և Ալբերտի թանգարանում (Լոնդոն) — գիպսե պատճեն՝ հայտնի նրանով, որ թագուհու այցերի ժամանակ դրվում էր հանովի թզենու տերև,
- Ֆլորենցիայի ակադեմիայի թանգարան։
Հետաքրքիր փաստեր
Դավիթը ձախլիկ է:
Այդ մասին վկայում է ձախ ուսին դրված պարսատիկը, իսկ քարը աջ ձեռքում է:
յն քանդակված է մարմարի ամբողջական կտորից:
Մարմարի այն կտորը, որից Միքելանջելոն ստացավ իր հայտնի քանդակը, մինչև քանդակագործի ձեռքերում հայտնվելը 2 անգամ դեն էր նետվել ուրիշ քանդակագործների կողմից:
«Դավիթ»-ի ձեռքը անհամաչափ է:
Քանդակի ձեռքը չափազանց մեծ է մարմնի համեմատությամբ, այս անհամաչափությունը սակայն վատ տեխնիկայի արդյունք չէ. Միքելանջելոն դիտավորյալ է այդպես քանդակել, քանի որ Դավիթի մականունը «manu fortis»-է, ինչը նշանակում է «ուժեղ ձեռք»:
Միքելանջելոյի համբավը
Դեռևս «Դավիթ»-ից 5 տարի առաջ Միքելանջելոն արդեն հայտնի էր իր «Հռոմեական Պիետա» քանդակով, սակայն հենց «Դավիթ»-ի շնորհիվ Վերածննդի 29-ամյա նկարիչը հայտնի դարձավ իբրև վարպետ-քանդակագործ: