Ամեն օր երեխաները դպրոցից վերադառնալիս մտնում են Հսկայի այգին ու խաղում։ Դա մեծ ու չքնաղ այգի էր՝ ծածկված փափուկ,կանաչ խոտով։ Թռչունները նստում էին ծառերին և երգումայնպես անուշ, որ երեխաները թողնում էին խաղն ու լսում։
Սակայն մի օր հսկան, որը յոթ տարի մնացել էր Կորնուելմարդակերի մոտ, մի օր վերադառնում է։ Նա վռնդում է այգուց խաղացող երեխաներին, այգու շուրջը բարձր պարիսպ է շինում ումի ցուցատախտակ կախում. ՕՐԻՆԱԶԱՆՑՆԵՐԸ ԿՊԱՏԺՎԵՆ:
Խեղճ երեխաներն այլևս խաղալու տեղ չունեն։ Փորձում են խաղալճանապարհի վրա, բայց ճանապարհը փոշոտ է և նրանց դուր չի գալիս։ Դասերից հետո միշտ թափառում են բարձր պարսպի շուրջըև խոսում չքնաղ այգու մասին։
— Ի՜նչ երջանիկ էինք այնտեղ,– ասում են միմյանց։
Every day, as they were coming from school, the children used to go and play in the Giant’s garden. It was a large lovely garden with soft green grass.The birds sat on the trees and sang so sweetly-անուշ, քաղցր that the children used to stop their games and listen to them.
But one day, the giant who had stayed with Cornish ogre for seven years , came back. He throws out the children from the garden, builds a high wall all around the garden and puts up a notice-board.
Trasspassers will be prosecuted.
The poor children had now nowhere to play. They tried to play on the road, but the road was very dusty and they did not like it. They used to wander round the high wall when their lessons were over, and talk about the beautiful garden inside.
‘How happy we were there,’ they said to each other.
Մարկ Հովհաննիսյանի բլոգ 