1․Տեքստից դուրս գրել բոլոր գոյականները, նշել տեսակը, թիվը, հոլովը։
Մթին սարերի ամպերից, կապույտ ձյուներից և սառը աղբյուրների — հոգնակի, սեռական ակունքներից գլոր-գլոր իջնում է Ձորագետը — եզակի, ուղղական, գարնանը՝ հեղեղների — հոգնակի, սեռական աղմուկով, ամառվա տապին՝ զով կոհակներով և աշնանը՝ դեղնակարմիր տերևներով — գործիական, հոգնակի, որ հավաքում են ջրերը — ուղղական, հոգնակի ձորերում — ներգոյական, հոգնակի։ Հետո ջրերի — սեռական, հոգնակի վրա, նուրբ ծանրանում է ցուրտ մառախուղը — ուղղական, եզակի ,և լոռեցիների բարձր աշխարհում — ներգոյական, եզակի մաղում է ձյունը — ուղղական, եզակի։
Տխրություն, ահ, լեռնային երկրի — սեռական, եզակի երկա՜ր ձմեռ…
Արդեն տերևաթափ — ուղղակի, եզակի են թզենիները — ուղղակի, հոգնակի։ Անտառում — ներգոյական, եզակի երևում են հացենի ծառերը — ուղղական, հոգնակի նարնջագույն տերևներով — գործիական, հոգնակի, կաղնիները — ուղղական, հոգնակի՝ բաց դեղին և կարմիր տերևներով տանձիները, որոնց շուրջը չոր խազալի վրա գիշերում է մի գազան։ Ծառից ընկնում են տերևները — ուղղական, հոգնակի, ահավոր կանչում է կույր մոշահավը — ուղղական, եզակի և բոլորովին մոտիկ, դեղնած սաղարթի — սեռական, եզակի մեջ փայտահարը — ուղղական, եզակի կտուցով — գործիական, եզակի թմբկահարում Է կեղևը — ուղղական, եզակի։ Անտառում — ներգոյական, եզակի մառախուղ — ուղղական, եզակի է, կաթում է խոնավությունը — ուղղական, եզակի մամուռների — սեռական, հոգնակի վրա, ծառերի — սեռական, հոգնակի վրա և քարափների — սեռական, հոգնակի լանջին -տրական, եզակի։ Մի խանգարված մատուռի — սեռական, եզակի առաջ դեռ մխում է չոբան Սաբոյի — սեռական եզակի կրակը — ուղղական, եզակի։ Ես — ուղղական, եզակի զգում եմ ոչխարների — սեռական, հոգնակի ՝ անձրևից — բացառական, եզակի տաքացած բրդի — սեռական, եզակի հոտը — ուղղական, եզակի։ Հետո իրար եմ հավաքում կրակը — ուղղական, եզակի և մոխիրների — սեռական, եզակի տակ կարդում գերեզմանաքարի — սեռական, եզակի երկաթագիրը — ուղղական, եզակի՝ «Երեմիա սուրբ ծերունի — ուղղական, եզակի»… Խշշում են քարափի — սեռական, եզակի ուռիները — ուղղական, եզակի։ Բարձրերում — ներգոյական, հոգնակի բուք — ուղղակի, եզակի կա, և լեռնային բադերը — ուղղական, հոգնակի մառախուղի — սեռական, եզակի միջով իջնում են դեպի տաք ձորերը — ուղղական, հոգնակի։
2․ Տեքստից դուրս գրել բոլոր ածականները, նշել տեսակը, որակականի դեպքում՝ համեմատության աստիճանը։
Մթին սարերի ամպերից, կապույտ ձյուներից և սառը-որակական աղբյուրների ակունքներից գլոր-գլոր իջնում է Ձորագետը, գարնանը՝ հեղեղների աղմուկով, ամառվա տապին-որակական՝ զով-որակական կոհակներով և աշնանը՝ դեղնակարմիր տերևներով, որ հավաքում են ջրերը ձորերում։ Հետո ջրերի վրա, նուրբ-որակական ծանրանում է ցուրտ-որակական մառախուղը, և լոռեցիների բարձր աշխարհում մաղում է ձյունը։
Տխրություն, ահ, լեռնային երկրի երկա՜ր-որակական ձմեռ…
Արդեն տերևաթափ են թզենիները։ Անտառում երևում են հացենի ծառերը նարնջագույն տերևներով, կաղնիները՝ բաց դեղին և կարմիր տերևներով տանձիները, որոնց շուրջը չոր խազալի վրա գիշերում է մի գազան։ Ծառից ընկնում են տերևները, ահավոր կանչում է կույր մոշահավը և բոլորովին մոտիկ, դեղնած սաղարթի մեջ փայտահարը կտուցով թմբկահարում Է կեղևը։ Անտառում մառախուղ է, կաթում է խոնավությունը մամուռների վրա, ծառերի վրա և քարափների լանջին։ Մի խանգարված մատուռի առաջ դեռ մխում է չոբան Սաբոյի կրակը։ Ես զգում եմ ոչխարների՝ անձրևից տաքացած-որակական բրդի հոտը։ Հետո իրար եմ հավաքում կրակը և մոխիրների տակ կարդում գերեզմանաքարի երկաթագիրը՝ «Երեմիա սուրբ ծերունի»… Խշշում են քարափի ուռիները։ Բարձրերում բուք կա, և լեռնային բադերը մառախուղի միջով իջնում են դեպի տաք -որակական ձորերը։